به نقل از «ایران اکونومیست»

تعطیلات ستاد کرونا برای کارگران جزء اضافه کاری محسوب نمی‌شود

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۷۹۳۱۶

ایران اکونومیست-گاهی شرایطی سبب تعطیلی کشور می‌شود که نیروهای کار مجبورند در آن تعطیلی‌ها نیز در واحد‌های کاری خود حاضر شوند و اضافه کار برای آن‌ها اعمال نشود.

 با توجه به تعطیلات روز‌های گذشته که بر اساس اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا صورت گرفت، پنج روز سراسر کشور تعطیل شد به جزء مشاغل ضروری که در این میان بسیاری از کارگران بخش‌های خصوصی که واحد‌های آن‌ها تعطیل نشده بود به این امر اعتراض داشتند؛ لذا بسیاری از کارگران خواستار اعمال اضافه کاری برای این پنج روز که سراسر کشور تعطیل بود، ولی آن‌ها در واحد‌های صنعتی یا شرکت‌ها مشغول به کار بودند، هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما در این گزارش به بررسی این موضوع پرداخته ایم که بر این اساس طبق ماده ۶۲ و ۶۳ قانون کار سه نوع تعطیلی برای کارگران تعریف شده که شامل تعطیل جمعه، تعطیلات رسمی و یازدهم اردیبهشت (روز کارگر) است. تعطیلات رسمی تنها بر اساس پیشنهاد هیات وزیران به روسای قوه مقننه و قوه مجریه صورت می‌گیرد که به غیر از این سه مورد تعطیل رسمی دیگری وجود ندارد، لذا اضافه کاری در حالی تایید می‌شود که کارگر یا در روز کارگر یا تعطیل رسمی مشغول به کار باشد.

باتوجه به اینکه ستاد ملی مبارزه با کرونا تعطیل رسمی اعلام نکرده، در واقع تعطیل سراسری برای صنوف بوده یعنی اصناف باید بسته باشند، اما به این معنی نیست که کارگران اصناف کار نکنند. به عنوان مثال اگر شخصی کارگاه کفاشی دارد باید در آن روز کرکره مغازه اش پایین باشد، اما می‌توان کارگران را در کار‌های دیگری مثل نظافت یا منظم کردن محیط کار بکار گرفت؛ و حال آنکه ستاد کرونا در تمام اعلامیه ها، تعطیلی را سراسری ذکر کرده، پس تعطیلی سراسری با رسمی تفاوت دارد و هر زمانی در اطلاعیه‌ای اعلام شود که تعطیل رسمی است، آن موقع می‌توان برای کارگر با نرخ ۱.۴ درصد اضافه کاری محاسبه شود؛ لذا تعطیلات اخیر ستاد ملی مبارزه با کرونا برای بخش خصوصی و مغازه‌ها الزام آور نیست ضمن اینکه باید کرکره‌ها پایین باشد تا مشتری‌ها مراجعه نکنند.

باشگاه خبرنگاران جوان

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اضافه کاری تعطیل رسمی اضافه کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۷۹۳۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دولت رئیسی روز به روز به مشکلات کارگران اضافه کرد

آفتاب‌‌نیوز :

ناصر چمنی، رئیس سابق کانون انجمن صنفی کارگران ایران، درباره عمده مطالبان کارگران ایران در سال ۱۴۰۳ به سایت انتخاب گفت: عمده‌ترین مطالبات جامعه‌ی کارگری از دهه هفتاد شروع شد؛ وقتی که دادنامه ۱۷۹ از طریق دیوان عدالت اداری آمد و عنوان شد که در کار‌های مستمر، کارفرما می‌تواند قرارداد موقت ببندد و شروع مشکلات کارگری آغاز شد. هیچ دولتی برای حل این مسأله گام برنداشت و شاهد این هستیم که بیش از ۹۷ درصد جامعه‌ی کارگری با قرارداد‌های موقت و سفید امضا و یا قرارداد‌های ۲ ماهه و ۳ ماهه کار می‌کنند که بزرگترین دغدغه جامعه‌ی کارگر همین مسأله عدم امنیت است. امنیت خود به خود آرامش بخش است، اما اگر نباشد، از نظر روانی برای نیروی کار خیلی اثرات بدی دارد. از اواسط دهه هشتاد با روی کار آمدن احمدی نژاد و بحث هدفمندی یارانه‌ها که آن زمان هم کارگران مخالف آن بودند، باعث شد تورم شدیدی شکل بگیرد و دستمزد کارگران را هم در آن سال ۱۰ درصد مصوب کردند. این اتفاقات باعث شد معیشت کارگر، بعد از امنیت شغلی از دست برود.

او افزود: متأسفانه دولت‌های بعد از احمدی نژاد هم در بحث معیشت کار خاصی نکردند. بحث امنیت و ایمنی شغلی هم برای کارگران یک دغدغه است. ما نسبت به استاندارد‌های جهانی وضعیت خوبی در حوادث کار نداریم. جامعه‌ی کارگری یعنی ۵۰ درصد جمعیت کشور؛ با اتفاقی که در بحث دستمزد افتاد، جامعه‌ی کارگری فهمید که دولت علاقه‌ای به حقوق کارگران ندارد. کارگران ۱۴ هزار شهید دادند، اما تنها جامعه‌ای که نادیده گرفته شده، جامعه‌ی کارگری است.

وی در ادامه در رابطه با مشکلات ایجاد شده برای کارگران در دولت رئیسی بیان کرد: دولت رئیسی هم نه تنها مشکلی را حل نکرد، بلکه روز به روز به مشکلات جامعه‌ی کارگری اضافه کرد. در دو سال گذشته افزایش دستمزد‌های کمتر از تورم تصویب شد و سال ۲۷ درصد و امسال ۳۵ درصد، بدون امضای نماینده کارگران اجرایی شد. امسال که مصوبه‌ی مزد را بدون امضا نماینده کارگران ابلاغ کردند، یک ضربه‌ی خیلی بزرگ به جامعه‌ی کارگری بود. تشکل‌های کارگری و نمایندگان آن‌ها را نادیده گرفتند و بدون در نظر داشتن نظر مثبت کارگران، هر کاری دلشان خواست کردند. درصد نادیده گرفته شدن کارگران، در دولت رئیسی بیشتر از تمام دولت‌ها بوده است.

چمنی درباره لزوم گفتگو با جامعه‌ی کارگری از سوی دولت گفت: شعار امسال به مشارکت مردم اشاره می‌کند؛ وقتی جامعه‌ی کارگری را به نان شب محتاج می‌کنیم، نباید انتظار داشته باشیم که مشارکت خیلی بالایی داشته باشند و رشد اقتصادی به دست بیاوریم. به نظر من هنوز هم دیر نشده است، اگر دولت می‌خواهد کاری بکند، باید اول حرف‌های جامعه کارگری را بشنود و شرایطی که امسال برای دستمزد به وجود آوردند را اصلاح کنند. باید دل جامعه‌ی کارگری به کار کردن گرم شود تا تمام نیروی جوان ما وارد شغل‌های کاذب نشوند.